paremia

Grafías semellantes:     parémia ,    parèmia ,    parêmia

Galego

• Etimoloxía: do latín paroemia, do grego antigo παροιμία (paroimía).

• Pronuncia: /paˈɾɛmja̝/ (AFI)

Substantivo feminino

paremia (sg: paremia; pl: paremias)

1. Dito, refrán ou proverbio breve, sentencioso e enxeñoso, normalmente cunha función didáctica, reflexiva ou emotiva.

Termos relacionados

• paremiólogo
• paremioloxía
• paremiolóxico

Traducións

• Alemán: Parömie ^(de)
• Castelán: paremia ^(es)
• Catalán: parèmia ^(ca)
• Francés: parémie ^(fr)
• Grego: παροιμία ^(el)
• Inglés: paroemia ^(en)
• Polaco: paremia ^(pl)
• Portugués: parêmia ^(pt), parémia ^(pt)

Castelán

• Etimoloxía: do latín paroemia, do grego antigo παροιμία (paroimía).

Substantivo feminino

paremia (sg: paremia; pl: paremias)

1. Paremia.

Polaco

• Etimoloxía: do latín paroemia, do grego antigo παροιμία (paroimía).

Substantivo feminino

paremia

1. Paremia.