paraugas

Galego

Un home cun paraugas vermello.

• Pronuncia: [paˈɾaw.ɣɐs] (estándar), [paˈɾaw.ħɐs] (con gheada) (AFI)

• Escoitar: «paraugas» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo masculino

paraugas (sg: paraugas; pl: paraugas)

1. Utensilio para protexerse da chuvia, formado por unha especie de bastón de ferro do cal parten varas, cunha tea impermeábel.

Termos relacionados

• paraugaría, parauguería
• paraugas de sete parroquias
• paraugueiro

Traducións

• Alemán: Regenschirm ^(de)
• Castelán: paraguas ^(es).
• Catalán: paraigua ^(ca)
• Chinés: 伞 ^(zh)
• Francés: parapluie ^(fr).
• Inglés: umbrella ^(en).
• Italiano: ombrello ^(it)
• Portugués: pára-chuva ^(pt), guarda-chuva ^(pt)
• Vasco: euritako ^(eu), aterki ^(eu).