paladar
Castelán
Etimoloxía: do latín vulgar
*palatare, do latín palātum.
Substantivo masculino
paladar (sg: paladar; pl: paladares)
Catalán
- Etimoloxía: do latín vulgar
*palatare, do latín palātum.
Substantivo masculino
paladar (sg: paladar; pl: paladars)
Portugués
- Etimoloxía: do latín vulgar
*palatare, do latín palātum.
Substantivo masculino
paladar (sg: paladar; pl: paladares)
Categorías:
- Castelán
- Entradas en castelán derivadas do latín vulgar
- Entradas en castelán derivadas do latín
- Entradas en castelán con etimoloxía
- Substantivos masculinos en castelán
- Anatomía en castelán
- Catalán
- Entradas en catalán derivadas do latín vulgar
- Entradas en catalán derivadas do latín
- Entradas en catalán con etimoloxía
- Substantivos masculinos en catalán
- Anatomía en catalán
- Portugués
- Entradas en portugués derivadas do latín vulgar
- Entradas en portugués derivadas do latín
- Entradas en portugués con etimoloxía
- Substantivos masculinos en portugués
- Anatomía en portugués