paduano

Galego

• Etimoloxía: de Padua e o sufixo -ano.

• Pronuncia: /paðuˈano̝/ (AFI)

Substantivo

paduano (ms: paduano; mpl: paduanos; fs: paduana; fpl: paduanas)

1. (Xentilicio) Habitante ou natural de Padua.

Traducións

• Francés: Padouan ^(fr)
• Inglés: Paduan ^(en)
• Italiano: padovano ^(it)
• Polaco: padewczyk ^(pl)

Adxectivo

paduano (ms: paduano; mpl: paduanos; fs: paduana; fpl: paduanas)

1. Relativo ou pertencente a Padua e a súa xente.

Traducións

• Francés: padouan ^(fr)
• Inglés: Paduan ^(en)
• Italiano: padovano ^(it)
• Polaco: padewski ^(pl)