ouro

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués ouro, do latín aurum, -i, do protoitálico *auzom, do protoindoeuropeo *h₂é-h₂us-o-.

• Pronuncia: [ˈow.ɾʊ] (AFI)

Substantivo masculino

ouro

1. (Química) Elemento químico de símbolo atómico Au, número atómico 79, e peso atómico 196,97.
2. Un dos paus da baralla.

Símbolos

Au, ☉

Traducións

(1) Elemento químico de símbolo Au.

Achinés: meuih (ace). Africáner: goud (af). Alemán: Gold (de). Alemánico: Gold (als). Aragonés: oro (an). Asturiano: oru (ast). Azarí: qızıl (az). Bambara: sanu (bm). Bávaro: Goid (bar). Bosníaco: zlato (bs). Bretón: aour (br). Castelán: oro (es). Catalán: or (ca). Checo: zlato (cs). Cheién: véhonema'kaata (chy). Corso: oru (co). Croata: zlato (hr). Danés: guld (da). Esperanto: oro (eo). Francés: or (fr). Gaélico escocés: òr (gd). Galés: aur (cy). Inglés: gold (en). Inglés antigo: gold (ang). Irlandés: ór (ga). Italiano: oro (it). Manés: airh (gv). Navajo: óola (nv). Neerlandés: goud (nl). Portugués: ouro (pt). Sueco: guld (sv). Vasco: urre (eu).

Véxase tamén

• Apéndice: Elementos químicos

Galego-portugués

• Etimoloxía: do latín aurum, -i, do protoitálico *auzom, do protoindoeuropeo *h₂é-h₂us-o-.

Substantivo masculino

ouro

1. (Química) Ouro.

Portugués

• Etimoloxía: do galego-portugués ouro, do latín aurum, -i, do protoitálico *auzom, do protoindoeuropeo *h₂é-h₂us-o-.

Substantivo masculino

ouro

1. (Química) Ouro.