orquestrador

Galego

• Etimoloxía: de orquestra.

• Pronuncia: [ɔɾ.kɛs.tɾaˈðoɾ] (AFI)

Adxectivo

orquestrador (ms: orquestrador; mpl: orquestradores; fs: orquestradora; fpl: orquestradoras)

1. Que orquestra.

Traducións

• Castelán: orquestador ^(es)
• Portugués: orquestrador ^(pt)

Substantivo

orquestrador (ms: orquestrador; mpl: orquestradores; fs: orquestradora; fpl: orquestradoras)

1. Persoa que orquestra.

Traducións

• Castelán: orquestador ^(es)
• Portugués: orquestrador ^(pt)