onomancia

Galego

• Etimoloxía: do grego antigo ὄνομα ("nome") e o sufixo -mancia.

• Pronuncia: /ɔnoˈmanθja̝/ (AFI)

Substantivo feminino

onomancia (sg: onomancia; pl: onomancias)

1. Adiviñación do futuro dunha persoa a partir do seu nome.

Traducións

• Alemán: Onomantie ^(de), Onomatomantie ^(de)
• Castelán: onomancia ^(es)
• Inglés: onomancy ^(en), nomancy ^(en)
• Italiano: onomanzia ^(it)
• Portugués: onomancia ^(pt), onomatomancia ^(pt)

Castelán

• Etimoloxía: do grego antigo ὄνομα ("nome") e o sufixo -mancia.

Substantivo feminino

onomancia (sg: onomancia; pl: onomancias)

1. Onomancia.

Portugués

• Etimoloxía: do grego antigo ὄνομα ("nome") e o sufixo -mancia.

Substantivo feminino

onomancia (sg: onomancia; pl: onomancias)

1. Onomancia.

Sinónimos

• onomatomancia