ocorrencia

Galego

• Etimoloxía: de ocorrer.

• Pronuncia: /ɔkoˈrɛnθja̝/ /ɔkoˈrenθja̝/ (AFI)

Substantivo feminino

ocorrencia (sg: ocorrencia; pl: ocorrencias)

1. Idea que se lle ocorre a alguén.
2. Cousa divertida ou enxeñosa de di ou fai alguén de maneira espontánea e repentina.
   • Sinónimos: arrancada, arranque, arrincada, saída.

Traducións

• Alemán: Idee ^(de), Auftreten ^(de)
• Castelán: ocurrencia ^(es)
• Chinés: 主意 ^(zh), 发生 ^(zh)
• Francés: idée ^(fr), survenue ^(fr)
• Inglés: idea ^(en), occurrence ^(en)
• Italiano: idea ^(it), occorrenza ^(it)
• Portugués: ocorrência ^(pt)