nomoteta

Galego

• Etimoloxía: do grego antigo νομοθέτης (nomothétēs, "dador de lei").

• Pronuncia: [no.moˈte.tɐ] (AFI)

Substantivo

nomoteta (sg: nomoteta; pl: nomotetas)

1. (Historia) Lexislador da Grecia antiga.

Traducións

• Alemán: Nomotheten ^(de)
• Castelán: nomoteta ^(es)
• Francés: nomothète ^(fr)
• Inglés: nomothete ^(en)
• Italiano: nomoteta ^(it)
• Portugués: nomóteta ^(pt)