momento

Galego

• Etimoloxía: do latín momentum.

Substantivo masculino

momento (sg: momento; pl: momentos)

1. Intervalo de tempo ben definido, con inicio e fin.
2. Breve intervalo de tempo; instante.
3. Situación ou condición temporal, oportunidade, ocasión propicia ou inoportuna.
4. (Física) Unha das dúas magnitudes necesarias para a correcta descrición do interrelacionamento (sempre mutuo) entre dous entes ou sistemas físicos; cantidade de movemento; en física clásica o produto da masa polo vector velocidade dun ente masivo.

Traducións

• Alemán: Moment ^(de).
• Castelán: momento ^(es).
• Esloveno: trenutek ^(sl).
• Francés: moment ^(fr).
• Inglés: moment ^(en).
• Italiano: momento ^(it).
• Polaco: chwila ^(pl).
• Portugués: momento ^(pt).

Castelán

• Etimoloxía: do latín momentum.

Substantivo masculino

momento (sg: momento; pl: momentos)

1. Momento.
2. (Física) Momento.

Portugués

• Etimoloxía: do latín momentum.

Substantivo masculino

momento (sg: momento; pl: momentos)

1. Momento.
2. (Física) Momento.

Italiano

• Etimoloxía: do latín momentum.

• Pronuncia: /mo'mento/ (AFI)

• Escoitar: «momento» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo masculino

momento (sg: momento; pl: momenti)

1. Momento.
2. (Física) Momento.