meandro

Galego

• Etimoloxía: do latín Maeander, do grego antigo Μαίανδρος, río de Asia Menor.

Substantivo masculino

meandro

1. (Xeografía) Curva sinuosa descrita polo curso dun río.

Traducións

• Alemán: Mäander ^(de)
• Castelán: meandro ^(es)
• Catalán: meandre ^(ca)
• Cheroqui: ᎤᏪᏴᎢ ^(chr)
• Chinés: 蜿蜒 ^(zh)
• Francés: méandre ^(fr)
• Grego: μαίανδρος ^(el)
• Inglés: meander ^(en)
• Italiano: meandro ^(it)
• Polaco: meander ^(pl)
• Portugués: meandro ^(pt)
• Ruso: меандр ^(ru)
• Vasco: meandro ^(eu)

Italiano

Substantivo masculino

meandro

1. Meandro.