mísil

Galego

• Etimoloxía: do latín missilis ("arreboladizo").

• Pronuncia: /ˈmisil/ (AFI)

Substantivo masculino

mísil (sg: mísil; pl: mísiles)

1. (Armas) Proxectil autopropulsado, que pode ser guiado cara ao seu obxectivo durante toda ou parte da súa traxectoria.

Termos relacionados

• euromísil
• misilística
• misilístico

Traducións

• Alemán:  Rakete ^(de)
• Castelán:  misil ^(es), mísil ^(es)
• Catalán: míssil ^(ca)
• Checo:  raketa ^(cs), misili ^(cs)
• Coreano: 미사일 ^(ko)
• Danés: missil ^(da)
• Finés:  ohjus ^(fi)
• Francés: missile ^(fr)
• Grego: πύραυλος ^(el)
• Ido: jetato ^(io)
• Inglés: missile ^(en), rocket ^(en)
• Italiano:  missile ^(it)
• Neerlandés:  raket ^(nl)
• Noruegués:  missil ^(no)
• Polaco: rakieta ^(pl)
• Portugués:  míssil ^(pt)
• Ruso: ракета ^(ru)
• Sueco: missil ^(sv), robot ^(sv)
• Turco: füze ^(tr)
• Vasco:  misil ^(eu)
• Xaponés: ミサイル ^(ja)