isótopo

Grafías semellantes:     isotopo

Galego

• Pronuncia: /iˈsɔto̝po̝/ (AFI)

Substantivo masculino

isótopo (sg: isótopo; pl: isótopos)

1. (Física) (Química) Cada unha das dúas ou máis variedades dun átomo que teñen o mesmo número atómico, constituíndo xa que logo o mesmo elemento, pero que difiren no seu número másico.

Termos relacionados

• isotopía
• isotópico

Traducións

• Francés: isotope ^(fr)
• Árabe: نظير ^(ar)
• Armenio: իզոտոպ ^(hy)
• Asturiano: isótopu ^(ast)
• Vasco: isotopo ^(eu)
• Bielorruso: ізатоп ^(be)
• Bretón: izotop ^(br)
• Búlgaro: изотоп ^(bg)
• Catalán: isòtop ^(ca)
• Minnan: tông-ūi-sò͘ ^(zh-min-nan)
• Mandarín: 同位素 ^(cmn)
• Checo: izotop ^(cs)
• Danés: isotop ^(da)
• Neerlandés: isotoop ^(nl)
• Esperanto: izotopo ^(eo)
• Estoniano: isotoop ^(et)
• Finés: isotooppi ^(fi)
• Inglés: isotope ^(en)
• Xeorxiano: იზოტოპი ^(ka)
• Alemán: Isotop ^(de)
• Grego: ισότοπο ^(el)
• Hindi: समस्थानिक ^(hi)
• Húngaro: izotóp ^(hu)
• Islandés: samsæta ^(is), ísótópur ^(is)
• Ido: izotopo ^(io)
• Irlandés: iseatóp ^(ga)
• Italiano: isotopo ^(it)
• Xaponés: 同位体 ^(ja)
• Khmer: អ៊ីសូតូប ^(km)
• Coreano: 동위원소 ^(ko)
• Lituano: izotopas ^(lt)
• Malaio: isotop ^(ms)
• Maorí: kanoirite ^(mi)
• Noruegués: isotop ^(nb), isotop ⁽ⁿⁿ⁾
• Persa: ایزوتوپ ^(fa)
• Polaco: izotop ^(pl)
• Portugués: isótopo ^(pt)
• Romanés: izotop ^(ro)
• Ruso: изотоп ^(ru)
• Esloveno: izotop ^(sl)
• Castelán: isótopo ^(es)
• Sueco: isotop ^(sv)
• Tagalo: kahasik ^(tl)
• Ucraíno: ізотоп ^(uk)
• Vietnamita: đồng vị ^(vi)
• Kurdo: îzotop ^(ku)
• Turco: izotop ^(tr)
• Albanés: izotop ^(sq)
• Azarí: izotop ^(az)

Castelán

Substantivo masculino

isótopo (sg: isótopo; pl: isótopos)

1. (Química e física) Isótopo.

Portugués

Substantivo masculino

isótopo (sg: isótopo; pl: isótopos)

1. (Química e física) Isótopo.