infeliz

Galego

• Etimoloxía: do latín infelix.

• Pronuncia: /iɱfeˈliθ/ (AFI)

Adxectivo

infeliz (ms: infeliz; mpl: infelices; fs: infeliz; fpl: infelices)

1. Que sofre por algo, sen felicidade.
   • Sinónimos: desventurado.
   • Antónimos: feliz.
2. Que non ten malicia, bondadoso.
3. Que non ten boa sorte.
   • Sinónimos: aciago, desgraciado, desventurado.
   • Antónimos: feliz.
4. Que ocorre no momento inoportuno ou de xeito inadecuado.
   • Antónimos: acertado, feliz, oportuno.

Substantivo feminino e masculino

infeliz (ms: infeliz; mpl: infelices; fs: infeliz; fpl: infelices)

1. Persoa que sofre por algo, sen felicidade.
   • Sinónimos: desgraciado, infortunado, malfadado, malpocado.
2. Persona inocente, sen malicia, bondadosa.

Termos relacionados

• infelicidade
• infelizmente

Traducións

• Alemán: unglücklich ^(de)
• Castelán: infeliz ^(es)
• Catalán: infeliç ^(ca)
• Francés: malheureux ^(fr)
• Inglés: unhappy ^(en)
• Italiano: infelice ^(it)
• Portugués: infeliz ^(pt)

Castelán

• Etimoloxía: do latín infelix.

Adxectivo

infeliz (ms: infeliz; mpl: infelices; fs: infeliz; fpl: infelices)

1. Infeliz.

Portugués

• Etimoloxía: do latín infelix.

Adxectivo

infeliz (ms: infeliz; mpl: infelizes; fs: infeliz; fpl: infelizes)

1. Infeliz.