illote

Galego

• Etimoloxía: de illa.

• Pronuncia: /iˈʎɔte̝/ (AFI)

Substantivo masculino

illote (sg: illote; pl: illotes)

1. (Xeografía) Illa pequena.

Termos relacionados

• illote de Langerhans

Traducións

• Alemán: Eiland ^(de), Werder ^(de), Flussinsel ^(de), Holm ^(de), Inselchen ^(de), kleine Insel ^(de)
• Birmano: ကျွန်းကလေး ^(my)
• Castelán: islote ^(es)
• Catalán: illot ^(ca)
• Casaco: аралшық ^(kk)
• Coreano: 소도 ^(ko)
• Checo: ostrůvek ^(cs)
• Chinés: 小島 ^(yue), 小岛 ^(yue), 小島 ^(cmn), 小岛 ^(cmn)
• Danés: holm ^(da)
• Esloveno: otoček ^(sl)
• Eslovaco: ostrovček ^(sk)
• Esperanto: insuleto ^(eo)
• Finés: luoto ^(fi)
• Francés: îlot ^(fr)
• Galés: ynysig ^(cy)
• Grego: νησίδα ^(el), νησάκι ^(el)
• Gujarati: દ્વીપિકાr ^(gu)
• Hindi: द्वीपिका ^(hi)
• Húngaro: szigetecske ^(hu)
• Ido: insuleto ^(io)
• Inglés: islet ^(en), eyot ^(en)
• Interlingua: insuletta ^(ia)
• Irlandés: oileáinín ^(ga)
• Italiano: isolotto ^(it), isoletta ^(it)
• Kurdo: giravok ^(ku)
• Manés: insheen ^(gv), ellaneen ^(gv), innis ^(gv)
• Neerlandés: eilandje ^(nl)
• Nórdico antigo: holmr ^(non)
• Polaco: wysepka ^(pl)
• Portugués: ilhéu ^(pt), ilhota ^(pt), ilhote ^(pt)
• Rapanui: motu ^(rap)
• Ruso: островок ^(ru)
• Serbocroata: оточић ^(sh), острвце ^(sh), otočić ^(sh), ostrvce ^(sh)
• Sueco: holme ^(sv), skär ^(sv), kobbe ^(sv)
• Tongano: motu ^(to)
• Turco: adacık ^(tr)
• Vasco: uhartetxo ^(eu), irlatxo ^(eu)
• Vietnamita: cù lao ^(vi)
• Xaponés: 小島 ^(ja)