harpa

Grafías semellantes:     harpă

Aragonés

• Etimoloxía: do latín harpa, do protoxermánico *harpǭ.

Substantivo

harpa

1. (Música) Arpa.

Feroés

• Etimoloxía: do nórdico antigo harpa, do protoxermánico *harpǭ.

• Pronuncia: [ˈhaɹ̥pa] (AFI)

Substantivo

harpa

1. (Música) Arpa.

Sinónimos

• hørpa

Referencias

VV. AA. (1985). Føroysk-Ensk ordabók. p. 218. Nám. ISBN 9780907715221.

Indonesio

Substantivo

harpa

1. (Música) Arpa.

Islandés

• Etimoloxía: do nórdico antigo harpa, do protoxermánico *harpǭ.

• Pronuncia: [ˈhar̥pa] (AFI)

Substantivo

harpa

1. (Música) Arpa.

Malaio

Substantivo

harpa

1. (Música) Arpa.

Portugués

• Etimoloxía: do galego-portugués arpa, do latín harpa, do protoxermánico *harpǭ.

Substantivo feminino

harpa (sg: harpa; pl: harpas)

1. (Música) Arpa.

Sueco

• Etimoloxía: do nórdico antigo harpa, do protoxermánico *harpǭ.

Substantivo

harpa

1. (Música) Arpa.

Vasco

• Etimoloxía: do latín harpa, do protoxermánico *harpǭ.

Substantivo

harpa

1. (Música) Arpa.