hærfestmonaþ
Inglés antigo
Etimoloxía: composto de hærfest e monaþ. Corresponde ao nórdico antigo haustmánuðr e ao alto alemán antigo herbistmanoþ.
Pronuncia: /ˈhærvest.moːnaθ/ (AFI)
Substantivo masculino
hærfestmonaþ
Etimoloxía: composto de hærfest e monaþ. Corresponde ao nórdico antigo haustmánuðr e ao alto alemán antigo herbistmanoþ.
Pronuncia: /ˈhærvest.moːnaθ/ (AFI)
Substantivo masculinohærfestmonaþ