fugacidade

Galego

• Etimoloxía: do latín fugacitas.

• Pronuncia: /fuɣaθiˈðaðe̝/ (AFI)

Substantivo feminino

fugacidade (sg: fugacidade; pl: fugacidades)

1. Calidade de fugaz.
2. Función termodinámica que substitúe a presión parcial nas ecuacións que describen o comportamento dos gases reais e as súas mesturas, e que se confunde coa presión cuando esta se atopa próxima a cero.

Traducións

• Castelán: fugacidad ^(es)
• Francés: fugacité ^(fr)
• Inglés: fugacity ^(en), brevity ^(en)
• Portugués: fugacidade ^(pt)

Portugués

• Etimoloxía: do latín fugacitas.

Substantivo feminino

fugacidade (sg: fugacidade; pl: fugacidades)

1. Fugacidade.