forcada

Galego

• Pronuncia: /foɾˈkaða̝/ (AFI)

Substantivo feminino

forcada (sg: forcada; pl: forcadas)

1. (Agricultura) Apeiro agrícola consistente nun mango cuns gallos no extremo, de tres a seis.
   • Sinónimos: colmeira, forca, forcado, forcanza, forquita, galleta, galleto, gancha, guita.

Traducións

• Alemán: Heugabel ^(de), Mistgabel ^(de)
• Baskir: һәнәк ^(ba)
• Bielorruso: вілы ^(be) (víly)
• Búlgaro: вила ^(bg) (víla)
• Castelán: bieldo ^(es), horca ^(es)
• Chamicuro: ashtoli ^(ccc)
• Checo: vidle ^(cs)
• Chinés: 杈 ^(cmn) (chā), 叉 ^(cmn) (chā)
• Danés: høtyv ^(da), fork ^(da)
• Eslovaco: vidly ^(sk)
• Esloveno: vile ^(sl)
• Finés: hanko ^(fi), heinähanko ^(fi)
• Francés: fourche ^(fr)
• Friulano: forcje ^(fur)
• Grego: δίκρανο ^(el) (díkrano), δικράνι ^(el) (dikráni), πιρούνα ^(el) (piroúna)
• Húngaro: vasvilla ^(hu)
• Inglés: pitchfork ^(en)
• Islandés: heygaffall ^(is)
• Italiano: forcone ^(it), forca ^(it)
• Luxemburgués: Mëschtgreef ^(lb)
• Macedonio: вила ^(mk) (víla)
• Maricopa: chmaly ^(mrc)
• Neerlandés: hooivork ^(nl)
• Noruegués: fork ^(no), høygaffel ^(no)
• O'odham: cuaʼaknakud ^(ood)
• Polaco: widły ^(pl)
• Portugués: forcado ^(pt), forquilha ^(pt), garfo ^(pt)
• Romanés: furcă ^(ro)
• Ruso: вилы ^(ru) (víly)
• Serbocroata: виле ^(sh), рачве ^(sh), vile ^(sh), račve ^(sh)
• Sueco: högaffel ^(sv), hötjuga ^(sv)
• Tártaro de Crimea: senek ^(crh)
• Ucraíno: вила ^(uk) (výla), ґаблі ^(uk) (gábli), габлі ^(uk) (hábli)
• Valón: fotche ^(wa), fonne ^(wa)
• Xaponés: ピッチフォーク ^(ja) (pitchifōku)