feniks

Africáner

• Etimoloxía: do latín phoenix, do grego antigo φοῖνιξ (phoiniks).

Substantivo

feniks

1. (Mitoloxía) Fénix.

Albanés

• Etimoloxía: do latín phoenix, do grego antigo φοῖνιξ (phoiniks).

• Pronuncia: /fɛˈniks/ (AFI)

Substantivo masculino

feniks

1. (Mitoloxía) Fénix.

Esloveno

• Etimoloxía: do latín phoenix, do grego antigo φοῖνιξ (phoiniks).

• Pronuncia: /féːniks/ (AFI)

Substantivo masculino

feniks

1. (Mitoloxía) Fénix.

Neerlandés

• Etimoloxía: do latín phoenix, do grego antigo φοῖνιξ (phoiniks).

• Pronuncia: /ˈfeːnɪks/ (AFI)

• Escoitar: «feniks» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo masculino

feniks

1. (Mitoloxía) Fénix.

Polaco

• Etimoloxía: do latín phoenix, do grego antigo φοῖνιξ (phoiniks).

• Pronuncia: /ˈfɛ.ɲiks/ (AFI)

• Escoitar: «feniks» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo masculino

feniks

1. (Mitoloxía) Fénix.

Serbocroata

• Etimoloxía: do latín phoenix, do grego antigo φοῖνιξ (phoiniks).

• Pronuncia: /fěːniks/ (AFI)

Substantivo masculino

feniks

1. (Mitoloxía) Fénix.

Outras grafías

• феникс