faia

Galego

• Etimoloxía: do latín fagea, adxectivo denominal de fagus, do protoindoeuropeo *bʰeh₂ǵos.

• Pronuncia: [ˈfa.jɐ] (estándar) (AFI)

Substantivo feminino

faia (sg: faia; pl: faias)

1. (Botánica) Árbore das fagáceas de follas elipsoidais caducas, flores masculinas e femininas en acios, froito en cápsula, que pode acadar os 30 metros de altura. O nome do seu colectivo é faial. O seu nome científico é fagus silvatica.
   • Exemplo: Porque así como a faia mostra o seu metal vello a relocir no tempo [...] - «Última fuxida a Harar», Antón Avilés de Taramancos
     
     

Traducións

• Alemán: Buche ^(de).
• Asturiano: faya ^(ast).
• Castelán: haya ^(es).
• Esloveno: bukev ^(sl).
• Francés: hêtre ^(fr).
• Inglés: beech ^(en).
• Italiano: faggio ^(it).
• Portugués: faia ^(pt).

Véxase tamén

• Apéndice: Hortalizas e froitos

Portugués

• Etimoloxía: do latín fagea, adxectivo denominal de fagus, do protoindoeuropeo *bʰeh₂ǵos.

Substantivo feminino

faia (sg: faia; pl: faias)

1. (Botánica) Faia.