fío

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués fio, do latín fīlum.

• Pronuncia: /ˈfi.ʊ/ (AFI)

Substantivo masculino

fío (sg: fío; pl: fíos)

1. Porción de materia téxtil de orixe animal, vexetal ou plástica, de feitura longa e delgada.
   • Exemplo: Ten unha caixiña chea de fíos.
     
     
2. Porción de feitura semellante e de calquera material ou substancia.
   • Exemplo: Un fío de arame. Un fío de baba.
     
     
3. Parte afiada dun instrumento que corta.
   • Exemplo: Esta navalla ten moito fío.
     
     
4. (Figurado) Desenvolvemento de ideas que forman un discurso.
   • Exemplo: Foille difícil segui-lo fío da lección.
     
     

Traducións

Parte de materia téxtil

Castelán: hilo (es).

Francés: fil (fr).

Inglés: strand (en).

Parte de feitura semellante

Castelán: hilo (es).

Francés: fil (fr).

Inglés: strand (en).

Parte afiada

Castelán: hilo (es).

Francés: fil (fr).

Desenvolvemento de ideas

Castelán: hilo (es).

Francés: fil (fr).