Saltar ao contido

eztul

do Galizionario, dicionario galego na Internet.

Vasco

Substantivo

eztul

  1. Tose.

Declinación

Declinación de eztul (inanimado, rematado en consonante)
indefinido singular plural
absolutivo eztul eztula eztulak
ergativo eztulek eztulak eztulek
dativo eztuli eztulari eztulei
xenitivo eztulen eztularen eztulen
comitativo eztulekin eztularekin eztulekin
causativo eztulengatik eztularengatik eztulengatik
benefactivo eztulentzat eztularentzat eztulentzat
instrumental eztulez eztulaz eztulez
inesivo eztuletan eztulean eztuletan
locativo eztuletako eztuleko eztuletako
adlativo eztuletara eztulera eztuletara
adlativo
terminal
eztuletaraino eztuleraino eztuletaraino
adlativo de
aproximación
eztuletarantz eztulerantz eztuletarantz
adlativo
destinativo
eztuletarako eztulerako eztuletarako
ablativo eztuletatik eztuletik eztuletatik
partitivo eztulik
prolativo eztultzat