examinador

Galego

• Etimoloxía: do latín examinātor, -ōris.

• Pronuncia: /e.ksa.mi.naˈðoɾ/ (AFI)

Adxectivo

examinador (ms: examinador; mpl: examinadores; fs: examinadora; fpl: examinadoras)

1. Que examina.
   • Exemplo: O tribunal examinador das oposicións fixo pública a relación dos aprobados
     
     .

Substantivo

examinador (ms: examinador; mpl: examinadores; fs: examinadora; fpl: examinadoras)

1. Persoa ou persoas que examina ou examinan
   • Exemplo: O tribunal examinador das oposicións estaba formado por cinco membros
     
     .