dodecaedro

Galego

dodecaedro regular

• Etimoloxía: do grego antigo δωδεκάεδρόν (dōdekáedrón).

• Pronuncia: /doðekaˈɛðɾo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

dodecaedro (sg: dodecaedro; pl: dodecaedros)

1. (Xeometría) Poliedro de doce caras, que de ser regular, son pentágonos regulares iguais.

Traducións

• Alemán: Dodekaeder ^(de)
• Azarí: dodekaedr ^(az)
• Castelán: dodecaedro ^(es).
• Catalán: dodecàedre ^(ca), dodecaedre ^(ca)
• Checo: dvanáctistěn ^(cs), dodekaedr ^(cs)
• Chinés: 正十二面體 ^(zh), 正十二面体 ^(cmn) (zhèngshí'èr miàntǐ)
• Coreano: 정십이면체 ^(ko) (jeongsib-imyeonche)
• Crioulo haitiano: dodekayèd ^(ht)
• Danés: dodekaeder ^(da)
• Esperanto: dekduedro ^(eo)
• Estoniano: korrapärane dodekaeeder ^(et)
• Finés: dodekaedri ^(fi), kaksitoistatahokas ^(fi)
• Francés: dodécaèdre ^(fr).
• Galés: dodecahedron ^(cy)
• Hebreo: דודקהדרון ^(he)
• Húngaro: dodekaéder ^(hu)
• Ido: dodekaedro ^(io)
• Indonesio: dodekahedron ^(id), bangun bersisi dua belas ^(id)
• Inglés: dodecahedron ^(en).
• Italiano: dodecaedro ^(it)
• Letón: dodekaedrs ^(lv)
• Malaio: segi dua puluh ^(ms), dodekahedron ^(ms)
• Neerlandés: dodecaëder ^(nl), regelmatig twaalfvlak ^(nl)
• Noruegués: dodekaeder ^(no)
• Polaco: dwunastościan ^(pl)
• Portugués: dodecaedro ^(pt).
• Quechua: chunka iskayniyuq uya ^(qu)
• Ruso: додекаэдр ^(ru) (dodɛkáedr)
• Serbocroata: додекаедар ^(sh), dodekaedar ^(sh)
• Sueco: dodekaeder ^(sv)
• Tailandés: ทรงสิบสองหน้า ^(th) (song sìp sŏng nâa)
• Támil: பன்னிரண்டுமுக ஐங்கோணகம் ^(ta) (paṉṉiraṇṭumuka aiṅkōṇakam)
• Ucraíno: додекаедр ^(uk) (dodekáedr)
• Vasco: dodekaedro ^(eu)
• Vietnamita: khối mười hai mặt ^(vi)
• Xaponés: 正十二面体 ^(ja) (せいじゅうにめんたい, seijūni mentai)

Véxase tamén

• Na wikipedia dodecaedro
• Apéndice: Léxico da xeometría

Castelán

• Etimoloxía: do grego antigo δωδεκάεδρόν (dōdekáedrón).

Substantivo masculino

dodecaedro (sg: dodecaedro; pl: dodecaedros)

1. (Xeometría) Dodecaedro.

Italiano

• Etimoloxía: do grego antigo δωδεκάεδρόν (dōdekáedrón).

• Pronuncia: /dodeka'ɛdro/ (AFI)

Substantivo masculino

dodecaedro (sg: dodecaedro; pl: dodecaedri)

1. (Xeometría) Dodecaedro.

Portugués

• Etimoloxía: do grego antigo δωδεκάεδρόν (dōdekáedrón).

Substantivo masculino

dodecaedro (sg: dodecaedro; pl: dodecaedros)

1. (Xeometría) Dodecaedro.