disolución

Galego

• Etimoloxía: do latín dissolutio, -ōnis.

• Pronuncia: /di.so.lu.ˈθjoŋ/ ou /di.so.lu.ˈsjoŋ/ (AFI)

Substantivo feminino

disolución
(sg: disolución; pl: disolucións)

1. Acción e efecto de disolver ou disolverse.
2. Proceso polo que unha substancia, o soluto, se dispersa noutra substancia, o disolvente, e orixina un sistema homoxéneo en canto á súa composición molecular.
3. (Política) Procedemento efectuado baixo a forma de decreto, mediante o que o polo que o poder executivo acurta o período de mandato lexislativo do Parlamento e fixa a data de novas eleccións.
4. (Dereito) Acto xurídico que abre o proceso de liquidación dunha sociedade.
5. (Dereito) Ruptura, por calquera das causas legais, do vínculo matrimonial validamente celebrado.
6. (Figurado) Relaxación dos costumes.

Sinónimos

solución (nos termos físico-químicos)

Traducións

• Alemán: Auflösung ^(de)
• Castelán: disolución ^(es)
• Francés: dissolution ^(fr)
• Inglés: dissolution ^(en)
• Italiano: scioglimento ^(it)
• Portugués: dissolução ^(pt)