cracoviano

Galego

• Etimoloxía: de Cracovia e o sufixo -ano.

• Pronuncia: /kɾakɔˈβjano̝/ (AFI)

Substantivo

cracoviano (ms: cracoviano; mpl: cracovianos; fs: cracoviana; fpl: cracovianas)

1. (Xentilicio) Habitante ou natural de Cracovia.

Traducións

• Castelán: cracoviano ^(es)
• Francés: Cracovien ^(fr)
• Inglés: Cracovian ^(en)
• Italiano: cracoviano ^(it)
• Polaco: krakowianin ^(pl)
• Portugués: cracoviano ^(pt)
• Ruso: краковянин ^(ru)
• Vasco: krakoviar ^(eu)

Adxectivo

cracoviano (ms: cracoviano; mpl: cracovianos; fs: cracoviana; fpl: cracovianas)

1. Relativo ou pertencente a Cracovia e a súa xente.

Traducións

• Castelán: cracoviano ^(es)
• Francés: cracovien ^(fr)
• Inglés: Cracovian ^(en)
• Italiano: cracoviano ^(it)
• Polaco: krakowski ^(pl)
• Portugués: cracoviano ^(pt)
• Ruso: краковский ^(ru)
• Vasco: krakoviar ^(eu)