convertible

Galego

• Etimoloxía: do latín convertibilis.

• Pronuncia: /kombeɾˈtiβle̝/ (AFI)

Adxectivo

convertible (ms: convertible; mpl: convertibles; fs: convertible; fpl: convertibles)

1. Convertíbel.

Substantivo masculino

convertible (sg: convertible; pl: convertibles)

1. Tipo de carrozaría de automóbil sen teito ou cuxo teito pode ou ben quitarse ou ben pregarse e gardarse no maleteiro.
   • Variantes: convertíbel.

Traducións

• Castelán: convertible ^(es), descapotable ^(es).
• Francés: cabriolet ^(fr), décapotable ^(fr)
• Inglés: convertible ^(en)
• Kotava: afkay ^(avk)

Castelán

• Etimoloxía: do latín convertibilis.

Adxectivo

convertible (ms: convertible; mpl: convertibles; fs: convertible; fpl: convertibles)

1. Convertíbel.