congro

Galego

• Etimoloxía: do latín conger, congri, do grego antigo γόγγρος ‎(góngros).

• Pronuncia: /ˈkoŋɡɾo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

congro (sg: congro; pl: congros)

1. (Ictioloxía, alimentación) Nome de varias especies de peixes teleósteos da orde dos angüiliformes e familia dos cóngridos.

Traducións

• Castelán: congrio ^(es).
• Francés: congre ^(fr).
• Alemán: Meeraal ^(de)
• Inglés: conger ^(en), conger eel ^(en)
• Corso: roncu ^(co), groncu ^(co)
• Ido: kongro ^(io)
• Xaponés: アナゴ ^(ja) (anago)
• Portugués: congro ^(pt)

Véxase tamén

• Apéndice: Animais

Portugués

Substantivo masculino

congro (sg: congro; pl: congros)

1. (Ictioloxía, alimentación) Congro.