complementariedade
Galego
Substantivo feminino
complementariedade (sg: complementariedade; pl: complementariedades)
1. Relación que se establece entre algo ou alguén cando se fai ideal, máis completo ou perfecto, por mor de verse acompañado, aliado, combinado ou asociado a outra cousa ou persoa.
2. (Semántica) Relación que se establece entre dous lexemas cando un deles presenta un ou varios semas distintivos significativos e o outro mostra precisamente esa carencia, por exemplo, falar / calar.
Sinónimos
2. antonimia.