catacrese

Galego

• Etimoloxía: do latín catachresis, do grego antigo κατάχρησις (katakhrêsis).

• Pronuncia: [kataˈkɾɛse̝] (AFI)

Substantivo feminino

catacrese (sg: catacrese; pl: catacreses)

1. Figura retórica que consiste na utilización metafórica dunha palabra ou expresión para designar unha realidade que carece dun termo específico e co que garda certa relación.

Traducións

• Alemán: Katachrese ^(de)
• Castelán: catacresis ^(es).
• Esloveno: katahreza ^(sl)
• Francés: catachrèse ^(fr)
• Neerlandés: catachrese ^(nl)
• Inglés: catachresis ^(en)
• Italiano: catacresi ^(it)
• Xaponés: 誤転用 ^(ja) (ごてんよう, goten'yō)
• Noruegués: katakrese ^(no)
• Polaco: katachreza ^(pl)
• Ruso: катахреза ^(ru)
• Sueco: katakres ^(sv)
• Portugués: catacrese ^(pt)

Portugués

• Etimoloxía: do latín catachresis, do grego antigo κατάχρησις (katakhrêsis).

Substantivo feminino

catacrese (sg: catacrese; pl: catacreses)

1. Catacrese.