castelán
Galego
castelán1
Etimoloxía: do galego-portugués castelão ou castelãa, e este do latín Castellānus.
Pronuncia: /kasteˈlaŋ/ (AFI)
Substantivo
castelán (ms: castelán; mpl: casteláns; fs: castelá; fpl: castelás)
- (Xentilicio) Habitante ou natural de Castela.
Traducións
- Alemán: Kastilianer (de)
- Francés: Castillan (fr)
- Catalán: castellà (ca)
- Castelán: castellano (es)
- Italiano: castigliano (it)
- Occitano: castelhan (oc)
- Portugués: castelhano (pt)
Adxectivo
castelán (ms: castelán; mpl: casteláns; fs: castelá; fpl: castelás)
- Relativo ou pertencente a Castela e a súa xente.
Traducións
- Inglés: Castilian (en)
- Catalán: castellà (ca)
- Castelán: castellano (es)
- Esperanto: kastilo (eo)
- Francés: castillan (fr)
- Italiano: castigliano (it)
- Occitano: castelhan (oc)
- Portugués: castelhano (pt)
Substantivo masculino
castelán (sg: castelán; pl: casteláns)
- Lingua románica falada en España, parte de América do Sur, América Central, México, EEUU...
- Sinónimos: español.
Traducións
- Alemán: Kastilianisch (de)
- Castelán: castellano (es).
- Catalán: castellà (ca).
- Francés: castillan (fr).
- Inglés: Castilian (en).
- Italiano: castigliano (it)
- Occitano: castelhan (oc)
- Portugués: castelhano (pt).
- Vasco: gaztelera (eu)
castelán2
- Pronuncia: /kasteˈlaŋ/ (AFI)
Substantivo
castelán (ms: castelán; mpl: casteláns; fs: castelá; fpl: castelás)
- Persoa que manda nun castelo.
- Sinónimos: alcaide, casteleiro.