canguro

Galego

• Etimoloxía: do inglés kangaroo, do guguyimidjir gangurru.

• Pronuncia: /kaŋˈɡuɾo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

canguro (sg: canguro; pl: canguros)

1. (Zooloxía) Membro da familia de grandres marsupiais con fortes patas posteriores para chimpar, presente principalmente en Australia.

Traducións

Traducións

Albanés: kangur (sq) Alemán: Känguru (de) Árabe: كنغر (ar) Armenio: կենգուրու (hy) Asturiano: canguru (ast) Bielorruso: кенгуру (be) Bosníaco: kengur (bs) Búlgaro: кенгуру (bg) Castelán: canguro (es) Catalán: cangur (ca) Checo: klokan (cs) Coreano: 캥거루 (ko) Croata: klokan (hr) Danés: kænguru (da) Eslovaco: klokan (sk) Esloveno: kenguru (sl) Esperanto: kanguruo (eo) Estoniano: känguru (et) Finés: kenguru (fi) Francés: kangourou (fr) Frisón: kangoeroe (fy)

Gaélico escocés: cangaru (gd) Grego: καγκουρό (el) Hebreo: קנגורו (he) Hindi: कंगारू (hi) Húngaro: kenguru (hu) Ido: kanguruo (io) Indonesio: kanguru (id) Inglés: kangaroo (en) Interlingua: kanguru (ia) Irlandés: cangarú (ga) Islandés: kengúra (is) Italiano: canguro (it) Latín: halmaturus (la) Lituano: kengūra (lt) Macedonio: кенгур (mk) Malaio: kanggaru (ms) Mandarín: 袋鼠 (cmn) Manés: kangaroo (gv) Navajo: nahatʼeʼiitsoh (nv) Neerlandés: kangoeroe (nl)

Noruegués: kenguru (no) Persa: کانگورو (fa) Polaco: kangur (pl) Portugués: canguru (pt) Romanés: cangur (ro) Ruso: кенгуру (ru) Serbio: кенгур (sr) Serbocroata: kengur (sh) Suahili: kangaroo (sw) Sueco: känguru (sv) Tailandés: จิงโจ้ (th) Támil: கங்காரு (ta) Turco: kanguru (tr) Ucraíno: кенгуру (uk) Vasco: kanguru (eu) Vietnamita: canguru (vi), kangaroo (vi) Volapuk: kangur (vo) Xaponés: カンガルー (ja) Xavanés: kanguru (jv) Xeorxiano: კენგურუ (ka)

Castelán

• Etimoloxía: do inglés kangaroo, do guguyimidjir gangurru.

Substantivo masculino

canguro (sg: canguro; pl: canguros)

1. (Zooloxía) Canguro.

Italiano

• Etimoloxía: do inglés kangaroo, do guguyimidjir gangurru.

Substantivo masculino

canguro (sg: canguro; pl: canguri)

1. (Zooloxía) Canguro.