Galego

Vexa na Galipedia o artigo acerca de «can».

can¹

Etimoloxía: do galego-portugués can, do latín canis, -is, do protoindoeuropeo *ḱwṓ.

Pronuncia: /ˈkaŋ/ (AFI)

Substantivo masculino

can (sg: can; pl: cans)

(Zooloxía) Mamífero doméstico de nome científico Canis familiaris. A femia do can é a cadela e o cachorro, cadelo.
- Sinónimos: cucho.
- Termos relacionados: canceira.
(Mariña) Arte de pesca que consiste nun angazo cunha rede detrás, coa que se apañan moluscos enterrados na area do fondo.
Moeda antiga equivalente a 10 céntimos de peseta.
- Observacións: Diferenciábase entre can grande, 10 céntimos, e can pequeno (5 céntimos).
- Sinónimos: pataco, patacón.
Moeda antiga equivalente a 5 céntimos de peseta.
- Sinónimos: cadela, can pequeno, carocha.
(Figurado) Diñeiro, capital.
- Exemplo: Deuse á bebida e quedou sen un can.
- Sinónimos: patacón.
(Zooloxía) Peixe máis coñecido como cabracho (Scorpaena scrofa).
- Sinónimos: cabracho.

Véxase tamén

ameixa de can
can da res, can das vacas
can de palleiro
can do mar, can mariño
Can Maior (Canis Maior) e Can Menor (Canis Minor)
can merendeiro
caramuxo de can
cebola de can
herba do can
lingua de can
peros de can
uvas de can
vida de can
mexacán
botar os cans [a un]
despertar o can que dorme
meter os cans na bouza
ser can vello
cara de can
coma o can e o gato
coma un can
¡cóntalle os pelos a un can!

Traducións

(1) Canis familiaris

Alemán: Hund ^(de).
Limburgués: hóndj ^(li)
Algonquino: animosh ^(alq).
Arapaho: he3 ^(arp).
Castelán: perro ^(es).
Catalán: gos ^(ca), ca ^(ca).
Cheién: hótame ^(chy).
Francés: chien ^(fr).
Inglés: dog ^(en), hound ^(en).
Italiano: cane ^(it).
Latín: canis ^(la).
Polaco: pies ^(pl).
Portugués: cão ^(pt).
Tuscarora: čír ^(tus).
Vasco: txakur ^(eu), zakur ^(eu)
Wymysorys: hund ^(wym).
Abaknon: idoʼ ^(abx)
Abkhazo: ала ^(ab)
Africáner: hond ^(af)
Agutaynen: kiro ^(agn)
Ahtna: łicʼae ^(aht)
Acadio: 𒌨 ^(akk)
Albanés: qen ^(sq)
Altai: ийт ^(alt)
Amhárico: ውሻ ^(am) (wəšša)
Amis: wacu ^(ami)
Inglés antigo: docga ^(ang), hund ^(ang)
Árabe: كلب ^(ar) (kalb), كلبة ^(ar) (kalba)
Atikamekw: atimw ^(atj)
Armenio: շուն ^(hy) (šoun)
Arromanés: cãne ^(rup)
Atayal: huzil ^(tay)
Uab meto: asu ^(aoz)
Azarí: köpək ^(az), it ^(az)
Baskir: эт ^(ba)
Bávaro: Hund ^(bar)
Bemba: imbwa ^(bem)
Bengalí: কুকুর ^(bn) (kukur)
Bielorruso: сабака ^(be) (sabáka)
Biloxi: acǫki ^(bll)
Birmano: ခွေး ^(my) (hkwe)
Bosníaco: pas ^(bs)
Bretón: ki ^(br)
Búlgaro: куче ^(bg) (kuče), псе ^(bg) (pse) (familiar), пес ^(bg) (pes) (familiar)
Cebuano: ayam ^(ceb), irô ^(ceb)
Chatino de Zenzontepec: jnē7 ^(czn)
Chinanteco de Usila: a¹tsai³ ^(cuc)
Chinés: 狗 ^(zh) (gǒu), 犬 ^(zh) (quǎn)
Choctaw: ofi ^(cho)
Shor: адай ^(cjs)
Copto: ⲟⲩϨⲁⲣ ^(cop)
Coreano: 개 ^(ko) (gae)
Córnico: ky ^(kw)
Corso: cane ^(co), cani ^(co), ghjacaru ^(co)
Cree do leste setentrional: atim ^(crl)
Cree do leste meridional: atim ^(crj)
Dano: gulo ^(aso)
Danés: hund ^(da)
Dolgan: ыт ^(dlg)
Esperanto: hundo ^(eo)
Estoniano: koer ^(et), peni ^(et)
Ewe: avu ^(ee)
Ewondo: wu ^(ewo)
Fante: bɔdɔm ^(fat), kraman ^(fat)
Feroés: hundur ^(fo)
Finés: koira ^(fi)
Fon: agla ^(fon), avun ^(fon)
Francocontés: tchïn ^(fc)
Frisón: dogge ^(fy), hûn ^(fy)
Futuna: kulī ^(fud)
Gaélico escocés: cù ^(gd)
Irlandés: madra ^(ga), gadhar ^(ga)
Gagauzo: köpek ^(gag)
Galés: ci ^(cy)
Ganda: mbwa ^(lg)
Xeorxiano: ძაღლი ^(ka) (jaḡli)
Gujarati: કૂતરો ^(gu) (kūtaro)
Grego: σκυλί ^(el) (kilí), σκύλος ^(el) (skílos)
Grego antigo: κύων ^(grc) (kúôn), σκύλαξ ^(grc) (skylaks)
Guaraní: jagua ^(gn)
Frafra: baaga ^(gur)
Gusii: esese ^(guz)
Gwichʼin: łąįį ^(gwi)
Crioulo haitiano: chen ^(ht)
Alto tanana: łii ^(tau)
Hawaiano: ʻīlio ^(haw)
Hebreo: כלב ^(he)
Hindi: कुत्ता ^(hi) (kuttā)
Holikachuk: łek ^(hoi)
Húngaro: kutya ^(hu)
Iacut: ыт ^(sah)
Ido: hundo ^(io)
Indonesio: anjing ^(id), asu ^(id)
Inuktitut: ᕿᒻᒥᖅ ^(iu) (qimmiq)
Islandés: hundur ^(is)
Istriota: can ^(ist)
Istrorromanés: brec ^(ruo)
Ivatan: chito ^(ivv)
Xaponés: 犬 ^(ja) (inu)
Xavanés: asu ^(jv)
Jèrriais: tchian ^(fra-jer)
Cabilio: aqjoune ^(kab)
Groenlandés: qimmeq ^(kl)
Karachai-balkar: ит ^(krc)
Kaska: tlį̄ʼ ^(kkz), tliʼ ^(kkz)
Casaco: ит ^(kk) (it)
Khakas: адай ^(kjh)
Kongo: mbwa ^(kg)
Kikuiu: ngui ^(ki), gui ^(ki)
Ruanda: bwa ^(rw) (imbwa)
Kirguiz: ит ^(ky) (it)
Kotava: vakol ^(avk)
Cumuco: ит ^(kum)
Koyukon: łeek ^(koy), łeech ^(koy)
Kurdo: kûçik ^(ku), se ^(ku), seg ^(ku)
Lao: ຫມາ ^(lo)
Letón: suns ^(lv)
Lingala: mbwá ^(ln)
Lituano: šuo ^(lt)
Luo: guok ^(luo)
Luxemburgués: Hond ^(lb)
Maguindanao: asu ^(mdh)
Malaio: anjing ^(ms), asu ^(ms)
Malecite-passamaquoddy: olomuss ^(pqm)
Malgaxe: alika ^(mg), amboa ^(mg), kivà ^(mg)
Malgaxe betsimisaraka do sur: kiva ^(bzc)
Mandé occidental: wulu ^(mlq)
Maltés: kelb ^(mt)
Maorí: kurī ^(mi)
Marathi: कुत्रा ^(mr) (kutrā)
Masalit: înje ^(mls)
Maia iucateco: pek’ ^(yua)
Mazateco de Mazatlán: naña ^(vmz)
Kanowit: asəw ^(kxn)
Mende: ngílà ^(men)
Mohawk: érhar ^(moh)
Mongol: нохой ^(mn) (nohoĭ)
Mossi: báága ^(mos)
Nafri: yoku ^(nxx)
Neerlandés: hond ^(nl)
Neoarameo asirio: kəlbə ^(aii)
Nepalés: कुकुर ^(ne) (kukur), कुकुरनी ^(ne) (kukurnī)
Nogai: ийт ^(nog)
Normando: quyin ^(fra-nor)
Noruegués: hund ^(no), tamhund ^(no)
Occitano: can ^(oc), gos ^(oc), chin ^(oc)
Osetio: куыдз ^(os) (kuyzd)
Uigur: ئىت ^(ug)
Urdú: کتا ^(ur)
Usbeco: it ^(uz)
Papiamento: kachó ^(pap)
Punjabi: ਕੁੱਤਾ ^(pa) (kuttā)
Persa: سگ ^(fa) (sag)
Fulbe: baret ^(ff)
Picardo: tchien ^(pcd), quien ^(pcd)
Carrier central: lhi ^(crx)
Romaní: ʒukel ^(rom)
Romanés: câine ^(ro), cîine ^(ro)
Ruso: пёс ^(ru) (pios), собака ^(ru) (sobáka)
Saami do norte: beana ^(se)
Samoano: maile ^(sm)
Sánscrito: श्वन् ^(sa) (śvan)
Santali: ᱥᱮᱛᱚ ^(sat) (seta)
Sawai: yaw ^(szw)
Seediq: huling ^(trv)
Seneca: ji:yäh ^(see)
Serbio: пас ^(sr) (pas), куче ^(sr) (kuče)
Sherpa: कि ^(xsr)
Comoriano ngazidja: mɓwa ^(zdj)
Shona: imbwa ^(sn)
Siciliano: cani ^(scn)
Eslovaco: pes ^(sk)
Esloveno: pes ^(sl)
Songhai oriental: hanchii ^(ses), abaykor ^(ses)
Sotho setentrional: mpša ^(nso)
Sranan: dagu ^(srn)
Sueco: hund ^(sv)
Sumerio: 𒌨 ^(sux)
Suahili: mbwa ^(sw)
Swazi: î-njá ^(ss)
Taxico: саг ^(tg) (sag)
Tagalo: áso ^(tl)
Luhya: imbwa ^(luy)
Tamazight do Atlas Central: aydi ^(tzm)
Tártaro de Crimea: boşuq ^(crh), köpek ^(crh), it ^(crh)
Tártaro: эт ^(tt)
Checo: pes ^(cs)
Chuvaxo: йытӑ ^(cv) (ĭytă)
Tetún: asu ^(tet)
Tailandés: หมา ^(th) (mǎa), สุนัข ^(th) (súnàk)
Tofalar: ыът ^(kim)
Tuvano: ыт ^(tyv)
Trumai: kasoro ^(tpy)
Tsolyáni: tlékku ^(tsolyáni)
Turco: köpek ^(tr)
Turcomán: it ^(tk)
Twi: kraman ^(tw)
Ucraíno: собака ^(uk) (sobáka), пес ^(uk) (pes)
Urum: кӧпек ^(uum), йит ^(uum)
Vepsio: koir ^(vep)
Vietnamita: chó ^(vi)
Volapuk: dog ^(vo)
Wallisiano: kulī ^(wls)
Valón: tchén ^(wa)
Wolof: xaj ^(wo)
Yakan: asu ^(yka)
Yiddish: הונט ^(yi) (hunt)
Yoruba: ajá ^(yo)
Zapoteco de Coatecas Altas: mbëk ^(zca)
Zulú: inja ^(zu)
Zuni: wattsita ^(zun)

(3) Moeda antiga

Castelán: perra ^(es).

can²

Etimoloxía: do latín quam.

Pronuncia: /ˈkaŋ/ (AFI)

Adverbio

can

Apócope de canto, que se emprega ante un adxectivo ou un adverbio para remarcalos.

can³

Pronuncia: /ˈkaŋ/ (AFI)

Substantivo masculino

can (sg: can; pl: cans)

(Historia) Khan.

Afar

Substantivo

can

(Alimentación) Leite.

Asturiano

Etimoloxía: do latín canis, do protoindoeuropeo *ḱwṓ.

Substantivo masculino

can (sg: can; pl: canes)

(Zooloxía) Can.
- Sinónimos: perru.

Castelán

Etimoloxía: do latín canis, do protoindoeuropeo *ḱwṓ.

Pronuncia: [kan] (AFI)

Substantivo masculino

can (sg: can; pl: canes)

(Zooloxía) Can.
- Sinónimos: perro.

Galego-portugués

Etimoloxía: do latín canis, do protoindoeuropeo *ḱwṓ.

Pronuncia: [ˈkã] (AFI)

Substantivo masculino

can (sg: can; pl: cans)

(Zooloxía) Can.

Descendentes

Galego: can
Portugués: cão

Inglés

can¹

Escoitar: «can»
(Ficheiro ─ axuda)

Verbo

to can ----

presente	presente (3ª persoa)	pretérito	participio	xerundio
can	can	could	-	couth (obsoleto) been able to

Poder.

can²

Escoitar: «can»
(Ficheiro ─ axuda)

Substantivo

can

Lata.

Interlingua

Etimoloxía: do latín canis, do protoindoeuropeo *ḱwṓ.

Substantivo

can (sg: can; pl: canes)

(Zooloxía) Can.

Irlandés

Etimoloxía: do irlandés antigo canaid, do protocéltico *kaneti, do protoindoeuropeo *keh₂n-.

Verbo

can

Cantar.

Istriota

Etimoloxía: do latín canis, do protoindoeuropeo *ḱwṓ.

Substantivo masculino

can

(Zooloxía) Can.

Lígur

Etimoloxía: do latín canis, do protoindoeuropeo *ḱwṓ.

Substantivo masculino

can (sg: can; pl: chen)

(Zooloxía) Can.

Occitano

Etimoloxía: do latín canis, do protoindoeuropeo *ḱwṓ.

Substantivo masculino

can (sg: can; pl: cans)

(Zooloxía) Can.

[[:Categoría:Node-count limit exceeded|{{Node-count limit exceeded}}]]

{{Node-count limit exceeded|do {{Node-count limit exceeded|la|vec}} {{Node-count limit exceeded|canis}}, do {{Node-count limit exceeded|ine-pro|vec}} *ḱwṓ.|vec}} {{Node-count limit exceeded|[kaŋ]|vec}} {{Node-count limit exceeded|||vec}} {{Node-count limit exceeded|vec}} {{Node-count limit exceeded}} {{Node-count limit exceeded|can||i}}

({{Node-count limit exceeded|Zooloxía|vec}}) {{Node-count limit exceeded|can}}.

can

Táboa de contidos

can1

Substantivo masculino

Véxase tamén

Traducións

can2

Adverbio

can3

Substantivo masculino

Substantivo

Substantivo masculino

Substantivo masculino

Substantivo masculino

Descendentes

can1

Verbo

can2

Substantivo

Substantivo

Verbo

Substantivo masculino

Substantivo masculino

Substantivo masculino

[[:Categoría:Node-count limit exceeded|{{Node-count limit exceeded}}]]

Menú de navegación

Procurar

can¹

can²

can³

can¹

can²