cúbito
Saltar ata a navegación
Saltar á procura
Galego
Etimoloxía: do latín cubitu(m), "cóbado"
Substantivo masculino
singular | plural |
cúbito | cúbitos |
- (Anatomía) Óso maior do antebrazo, parello do radio. Articula co úmero por riba e co carpo por baixo.
Sinónimos
Traducións
- Alemán: Elle (de).
- Castelán: cúbito (es).
- Francés: cubitus (fr).
- Inglés: ulna (en).
- Portugués: cúbito (pt).
Véxase tamén
- Na wikipedia cúbito
Castelán
Substantivo masculino
cúbito (sg: cúbito; pl: cúbitos)
Portugués
Substantivo masculino
cúbito (sg: cúbito; pl: cúbitos)