birimbao

Galego

Birimbao

Substantivo masculino

birimbao (sg: birimbao; pl: birimbaos)

1. (Música) Instrumento musical galego formado por unha lámina vibratoria fixada a un marco en forma de U.
   • Exemplo: Á porta do fiadeiro/ hai unha pedra i un pau/ onde se sentan os mozos/ a tocar o birimbau.
     
     
   • Sinónimos: birimbau, trompa galega, arpa de boca