beggar

Inglés

• Etimoloxía: do francés antigo begart, un dos membros dos Beghards, unha irmandade seglar mendicante dos Países Baixos.

• Pronuncia: /ˈbeɡər/ (AFI)

• Escoitar: «beggar» (Estados Unidos de América) (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo

beggar (sg: beggar; pl: beggars)

1. Mendigo.

presente	presente (3ª persoa)	pretérito	participio	xerundio
beggar	beggars	beggared	beggared	beggaring

Verbo transitivo

beggar

1. Arruinar, empobrecer.