autoglotónimo

Galego

• Etimoloxía: de glotónimo co prefixo auto-.

• Pronuncia: /awtoˈɡlɔˈtɔnimo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

autoglotónimo (ms: autoglotónimo; mpl: autoglotónimos; fs: autoglotónima; fpl: autoglotónimas)

1. Nome co que se designan unha lingua os seus propios falantes.

Observacións

• Emprégase tamén como adxectivo.

Antónimos

• heteroglotónimo

Termos relacionados

• glotonimia
• etnoglotónimo

Traducións

• Asturiano: autoglotónimu ^(ast)
• Castelán: autoglotónimo ^(es)
• Vasco: autoglotonimo ^(eu)