atleta

Galego

• Etimoloxía: do latín āthlēta, do grego antigo ἀθλητής (athlētḗs).

• Pronuncia: /aˈtleta̝/ (AFI)

Substantivo

atleta (ms: atleta; mpl: atletas; fs: atleta; fpl: atletas)

1. (Deportes) (Profesións) Profesional que posúe unha capacidade física, forza, axilidade ou resistencia superior á media e, en consecuencia, é apto para actividades físicas, especialmente para as competitivas.

Termos relacionados

• estadio
• atletismo

Traducións

• Francés: athlète ^(fr).
• Africáner: atleet ^(af)
• Alemán: Athlet ^(de)/Athletin ^(de), Wettkampfer ^(de), Kraftmensch ^(de)
• Inglés: athlete ^(en)
• Catalán: atleta ^(ca)
• Cocama: molin tu o ^(cod)
• Crioulo haitiano: atlèt ^(ht)
• Croata: atlet ^(hr)
• Danés: atlet ^(da)
• Castelán: atleta ^(es)
• Esperanto: atleto ^(eo), atletino ^(eo)
• Finés: atleetti ^(fi)
• Grego: αθλητής ^(el)
• Grego antigo: ἀθλητής ^(grc)
• Gumuz: damdágwa ^(guk)
• Húngaro: atléta ^(hu)
• Ido: atleto ^(io)
• Indonesio: atlet ^(id)
• Islandés: íþróttamaður ^(is)
• Italiano: atleta ^(it)
• Latín: athleta ^(la)
• Neerlandés: atleet ^(nl), atlete ^(nl)
• Papiamento: atleta ^(pap), atlétiko ^(pap)
• Polaco: atleta ^(pl), lekkoatleta ^(pl)
• Portugués: atleta ^(pt)
• Ruso: атлет ^(ru)
• Saami do norte: valástalli ^(se), falástalli ^(se)
• Checo: atlet ^(cs)/atletka ^(cs), sportovec ^(cs)
• Turco: atlet ^(tr)

Véxase tamén

• Apéndice: Profesións