armamento

Galego

• Etimoloxía: do latín armamentum.

• Pronuncia: /aɾmaˈmento̝/ /aɾmaˈmɛnto̝/ (AFI)

Substantivo masculino

armamento (sg: armamento; pl: armamentos)

1. (Exército) Acción ou efecto de armar ou armarse, como para unha guerra.
2. Conxunto de armas.

Antónimos

• desarmamento

Termos relacionados

• armar
• arma

Traducións

• Alemán: Bewaffnung ^(de)
• Castelán: armamento ^(es)
• Catalán: armament ^(ca)
• Francés: armement ^(fr)
• Inglés: armament ^(en)
• Italiano: armamento ^(it)
• Occitano: armament ^(oc)
• Portugués: armamento ^(pt)
• Vasco: armamentu ^(eu)

Castelán

• Etimoloxía: do latín armamentum.

Substantivo masculino

armamento (sg: armamento; pl: armamentos)

1. (Exército) Armamento.

Italiano

• Etimoloxía: do latín armamentum.

Substantivo masculino

armamento (sg: armamento; pl: armamenti)

1. (Exército) Armamento.

Portugués

• Etimoloxía: do latín armamentum.

Substantivo masculino

armamento (sg: armamento; pl: armamentos)

1. (Exército) Armamento.