Francés

Etimoloxía: do latín admitere.

Pronuncia: /ad.mɛtʁ/ (AFI)

Escoitar: «admettre»
(Ficheiro ─ axuda)

Verbo transitivo

admettre

Admitir.

conxugación de admettre

infinitive	composto	avoir + participio pasado
infinitive	simple	admettre
participio presente ou xerundio¹	simple	admettant /ad.mɛ.tɑ̃/
participio presente ou xerundio¹	composto	ayant + participio pasado
participio pasado		admis /ad.mi/
		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
indicativo		je (j’)	tu	il, elle	nous	vous	ils, elles
(simple tenses)	presente	admets /ad.mɛ/	admets /ad.mɛ/	admet /ad.mɛ/	admettons /ad.mɛ.tɔ̃/	admettez /ad.mɛ.te/	admettent /ad.mɛt/
	copretérito	admettais /ad.mɛ.tɛ/	admettais /ad.mɛ.tɛ/	admettait /ad.mɛ.tɛ/	admettions /ad.mɛ.tjɔ̃/	admettiez /ad.mɛ.tje/	admettaient /ad.mɛ.tɛ/
	pretérito²	admis /ad.mi/	admis /ad.mi/	admit /ad.mi/	admîmes /ad.mim/	admîtes /ad.mit/	admirent /ad.miʁ/
	futuro	admettrai /ad.mɛ.tʁe/	admettras /ad.mɛ.tʁa/	admettra /ad.mɛ.tʁa/	admettrons /ad.mɛ.tʁɔ̃/	admettrez /ad.mɛ.tʁe/	admettront /ad.mɛ.tʁɔ̃/
	condicional	admettrais /ad.mɛ.tʁɛ/	admettrais /ad.mɛ.tʁɛ/	admettrait /ad.mɛ.tʁɛ/	admettrions /ad.mɛ.tʁi.jɔ̃/	admettriez /ad.mɛ.tʁi.je/	admettraient /ad.mɛ.tʁɛ/
(composto tenses)	presente perfecto	presente indicativo do avoir + participio pasado
	pluperfect	copretérito indicativo do avoir + participio pasado
	pretérito anterior²	past historic of avoir + participio pasado
	futuro anterior	futuro do avoir + participio pasado
	condicional pretérito	condicional do avoir + participio pasado
subxuntivo		que je (j’)	que tu	qu’il, qu’elle	que nous	que vous	qu’ils, qu’elles
(simple tenses)	presente	admette /ad.mɛt/	admettes /ad.mɛt/	admette /ad.mɛt/	admettions /ad.mɛ.tjɔ̃/	admettiez /ad.mɛ.tje/	admettent /ad.mɛt/
(simple tenses)	copretérito²	admisse /ad.mis/	admisses /ad.mis/	admît /ad.mi/	admissions /ad.mi.sjɔ̃/	admissiez /ad.mi.sje/	admissent /ad.mis/
(composto tenses)	past	present subjunctive of avoir + past participle
(composto tenses)	pluperfect²	imperfect subjunctive of avoir + past participle
imperativo		–	tu	–	~~nous~~	~~vous~~	–
simple		—	admets /ad.mɛ/	—	admettons /ad.mɛ.tɔ̃/	admettez /ad.mɛ.te/	—
composto		—	simple imperative of avoir + participio pasado	—	simple imperative of avoir + participio pasado	simple imperative of avoir + participio pasado	—
¹ O xerundio francés só se pode empregar coa preposición en.
² En escritos ou fala menos formais, os tempos de pasado histórico, pasado anterior, imperfecto de subxuntivo e subxuntivo pluperfecto poden atoparse substituídos polo indicativo presente perfecto, indicativo pluperfecto, subxuntivo presente e pretérito subxuntivo respectivamente (Christopher Kendris [1995], Master the Basics: French, pp. 77, 78, 79, 81).