Marcela
Aparencia
Galego
- Etimoloxía: do latín Marcella, forma feminina de Marcellus, diminutivo de Marculus, diminutivo de Marcus, derivado de Mars.
- Pronuncia: /maɾˈθɛla̝/ (AFI)
Marcela
Traducións
Cognados de «Marcela» noutras linguas.
Referencias
Costas González, Xosé-Henrique (1991). 1.000 nomes galegos. Comisión para a Normalización Lingüística.
Castelán
- Etimoloxía: do latín Marcella, forma feminina de Marcellus, diminutivo de Marculus, diminutivo de Marcus, derivado de Mars.
Marcela
Checo
- Etimoloxía: do latín Marcella, forma feminina de Marcellus, diminutivo de Marculus, diminutivo de Marcus, derivado de Mars.
Marcela
Eslovaco
- Etimoloxía: do latín Marcella, forma feminina de Marcellus, diminutivo de Marculus, diminutivo de Marcus, derivado de Mars.
Marcela
Polaco
- Etimoloxía: do latín Marcella, forma feminina de Marcellus, diminutivo de Marculus, diminutivo de Marcus, derivado de Mars.
Marcela
Portugués
- Etimoloxía: do latín Marcella, forma feminina de Marcellus, diminutivo de Marculus, diminutivo de Marcus, derivado de Mars.
Marcela
Categorías:
- Galego
- Entradas en galego derivadas do latín
- Entradas en galego con etimoloxía
- Entradas en galego con transcrición fonolóxica
- Nomes propios en galego
- Castelán
- Entradas en castelán derivadas do latín
- Entradas en castelán con etimoloxía
- Nomes propios en castelán
- Checo
- Entradas en checo derivadas do latín
- Entradas en checo con etimoloxía
- Nomes propios en checo
- Eslovaco
- Entradas en eslovaco derivadas do latín
- Entradas en eslovaco con etimoloxía
- Nomes propios en eslovaco
- Polaco
- Entradas en polaco derivadas do latín
- Entradas en polaco con etimoloxía
- Nomes propios en polaco
- Portugués
- Entradas en portugués derivadas do latín
- Entradas en portugués con etimoloxía
- Nomes propios en portugués