Buril

Galego

• Pronuncia: /buˈɾil/ (AFI)

Substantivo masculino

Buril

1. (Astronomía) Constelación austral situada entre Eridano, Reloxo e Pomba. O seu nome latino é Caelum e a súa abreviatura Cae.

Traducións

• Alemán: Grabstichel ^(de)
• Castelán: Cincel ^(es), Buril ^(es)
• Francés: Burin ^(fr)
• Inglés: Chisel ^(en)
• Italiano: Bulino ^(it)
• Portugués: Buril ^(pt), Cinzel ^(pt)
• Chinés: 雕具座 ^(zh)
• Coreano: 조각칼자리 ^(ko) (Jogakkaljari)
• Xaponés: ちょうこくぐ座 ^(ja) (Chōkokuguza)
• Latín: Caelum ^(la)
• Polaco: Rylec ^(pl)
• Ruso: Резец ^(ru)
• Turco: Çelikkalem ^(tr)
• Vietnamita: Điêu Cụ ^(vi)
• Finés: Veistotaltta ^(fi)
• Húngaro: Véső ^(hu)
• Malaio: Pahat Ukir ^(ms)
• Ruso: Резе́ц ^(ru) (Rezéc)

Véxase tamén

• Apéndice: Constelacións

Portugués

Substantivo masculino

Buril

1. (Astronomía) Nome portugués da constelación de Buril.

Véxase tamén

• Apéndice: Constelacións