γόνυ
Grego antigo
Etimoloxía: do protogrego *gónu, do protoindoeuropeo *ǵónu.
Pronuncia: /ɡó.ny/ → /ˈɣo.ny/ → /ˈɣo.ni/ (AFI)
Substantivo neutro
γόνυ
Etimoloxía: do protogrego *gónu, do protoindoeuropeo *ǵónu.
Pronuncia: /ɡó.ny/ → /ˈɣo.ny/ → /ˈɣo.ni/ (AFI)
Substantivo neutroγόνυ