þorskr

Nórdico antigo

• Etimoloxía: do protoxermánico *þurskaz.

Substantivo

þorskr

1. (Ictioloxía) Bacallau.

Descendentes

• Baixo alemán medio dorsch
  • Alto alemán medio: dorsch
    • Alemán: Dorsch
      • Polaco: dorsz
• Danés: torsk
• Feroés: toskur
• Gaélico escocés: trosg
• Galés: torsg
• Inglés: torsk
• Irlandés: trosc
• Islandés: þorskur
• Neerlandés medio: dorsch
• Noruegués: torsk, tosk (a través de þoskr)
• Sueco: torsk