võro

Galego

Mapa lingüístico recente do sur de Estonia.

• Etimoloxía: do võro Võro.

Substantivo masculino

võro

1. (Lingüística) Lingua da familia das linguas urálicas na subfamilia das linguas ugrofinesas, considerada como un dialecto do estoniano meridional ou do estoniano, pero posúe a súa propia lingua literaria e intenta obter o seu recoñecemento oficial de lingua rexional autóctona de Estonia. A lingua võro utiliza o alfabeto latino.
   • Observacións: Non debe confundirse coa lingua voro de Nixeria.

Termos relacionados

• võros

Traducións

Traducións

Bretón: voroeg (br). Catalán: võro (ca). Francés: võro (fr).

Grego: Βόρο (el). Turco: Võro (tr).

Võro: võro (vro). Xaponés: ヴォロ語 (ja).

Catalán

Substantivo masculino

võro

1. (Lingüística) Võro, lingua da familia das linguas urálicas na subfamilia das linguas ugrofinesas.

Francés

Substantivo masculino

võro

1. (Lingüística) Võro, lingua da familia das linguas urálicas na subfamilia das linguas ugrofinesas.

Võro

Substantivo

võro

1. (Lingüística) Võro, lingua da familia das linguas urálicas na subfamilia das linguas ugrofinesas.