ril

Galego

Debuxo esquemático do ril

• Etimoloxía: do latín ren, "ril"

• Pronuncia: /ˈril/ (AFI)

Substantivo masculino

ril (sg: ril; pl: riles)

1. (Anatomía) Órgano par, situado á altura das primeiras vértebras lumbares, cuxa función é filtra-lo sangue e eliminar, a través da urina, os residuos metabólicos.
2. Por extensión, rexión do corpo, na parte baixa das costas, que corresponde á situación dos riles. Adoita usarse en plural. De tanto cavar teño unha dor de riles que nin te imaxinas.

Sinónimos

• (2) cadrís

Termos relacionados

• nefrite
• nefrose
• rilada

Traducións

Traducións

Africáner: nier (af). Albanés: veshkë (sq). Alemán: Niere (de). Alto sorabo: jěrcheň (hsb). Aragonés: rinyón (an). Asturiano: reñón (ast). Baixo sorabo: nerka (dsb). Castelán: riñón (es). Catalán: ronyó (ca). Checo: ledvina (cs). Chinés: 腎 (zh)/肾 (zh) (shèn). Coreano: 콩팥 (ko) (kongpat). Croata: bubreg (hr). Eslovaco: oblička (sk).

Esloveno: ledvica (sl). Francés: rein (fr). Hakka: 腎家 (hak) (siin gaˊ), 腰仔 (hak) (ieuˊ eˋ). Húngaro: vese (hu). Indonesio: ginjal (id). Inglés: kidney (en). Italiano: rene (it). Lao: ໄຕ (lo) (tai). Letón: niere (lt). Lituano: inkstas (lt). Luxemburgués: Nier (lb). Minnan: 腰子 (nan) (io-tsí (nan)). Neerlandés: nier (nl).

Paiwan: puru (pwn). Polaco: nerka (pl). Portugués: rim (pt). Rukai: pede (dru). Ruso: почка (ru) (póčka). Tagalo: bato (tl). Tailandés: ไต (th) (dtai). Tao: mao (tao). Thao: qarimusuz (ssf). Ucraíno: нирка (uk) (nýrka). Vasco: giltzurrun (eu). Vietnamita: thận (vi). Xaponés: 腎臓 (ja) (じんぞう, jinzō). Xeorxiano: თირკმელი (ka) (tirḳmeli).