prosopografía

Galego

• Etimoloxía: do latín prosopographia, do grego antigo προσῶπον (prosôpon, "persoa") e γράφειν (graphein, "escritura").

• Pronuncia: [pɾo.so.po.ɣɾaˈfi.ɐ] (AFI)

Substantivo feminino

prosopografía (sg: prosopografía; pl: prosopografías)

1. Descrición física dunha persoa, ou animal, obviando os seus trazos psicolóxicos.

Traducións

• Alemán: Prosopographie ^(de)
• Castelán: prosopografía ^(es)
• Catalán: prosopografia ^(ca)
• Francés: prosopographie ^(fr)
• Inglés: prosopography ^(en)
• Italiano: prosopografia ^(it)
• Neerlandés: prosopografie ^(nl)
• Noruegués: prosopografi ^(no)
• Polaco: prozopografia ^(pl)
• Portugués: prosopografia ^(pt)

Castelán

Substantivo feminino

prosopografía (sg: prosopografía; pl: prosopografías)

1. Prosopografía.