maniqueísmo
Galego
Etimoloxía: de «maniqueo».
Pronuncia: /manikeˈismo̝/ (AFI)
Substantivo masculino
maniqueísmo
- (Relixión) Doutrina fundada por Mani no século III que distingue as forzas do ben e o mal, mesturando elementos cristiáns e orientais.
- (Relixión) Seita dos maniqueos.
- Actitude na que se manteñen posturas extremas.
Termos relacionados
Traducións
- Castelán: maniqueísmo (es).
- Francés: manichéisme (fr).
- Inglés: (1, 2) Manichenism (en).
- Portugués: (1, 2) maniqueísmo (pt).