eoceno

Galego

• Etimoloxía: do inglés eocene, e este do grego ἠώς (ēṓs) (aurora, principio) e grego καινός (kainós) (novo)

Substantivo masculino

eoceno (sg: eoceno; pl: eocenos)

1. (Xeoloxía) Época xeolóxica, segunda da era Cenozoica, entre o Paleoceno (hai 65-68 millóns de anos) e o Oligoceno (hai uns 37-38 millóns de anos).
   • Exemplo: Durante o Eoceno predominaron as aves e apareceron os mamíferos.
     
     
   • Observacións: Nesta acepción escríbese con maiúscula inicial: "Eoceno".

Adxectivo

1. (Xeoloxía) Pertencente ou relativo ó Eoceno.

Traducións

• Inglés: eocene ^(en)
• Castelán: eoceno ^(es)
• Portugués: eoceno ^(pt)